Over gewicht gesproken…

In 2040 heeft 62% van de volwassen Nederlanders overgewicht. Dit is een verwachting op basis van ons huidige leefpatroon. Deze toename in overgewicht geldt voor alle leeftijdsgroepen vanaf 18 jaar. Bij mannen neemt vooral matig overgewicht toe, bij vrouwen vooral ernstig overgewicht.

We zullen dus nu iets moeten veranderen in onze leefstijl, om deze ontwikkeling af te stoppen. Gezonde voeding in combinatie met voldoende lichaamsbeweging is veelal de oplossing voor overgewicht. En dat weten we allemaal, maar toch lukt het niet. Waarom eigenlijk niet? Die vraag moet beantwoord worden. Kies je voor jezelf, voor een gezonde toekomst of denk je dat de gevolgen van overgewicht, zoals een groter risico op kanker, diabetes, hart- en vaatziektes of verminderde vruchtbaarheid wel aan je deur voorbij gaan?

 

 

Mensen zijn gewoontedieren. Veel dingen worden op de automatische piloot gedaan, want dan kosten ze de minste energie. Voor nieuw gedrag moet je echter je best doen. Lichamelijk en mentaal. Het neemt meer ruimte in je hoofd in, in je gedachten. En wanneer je het nieuwe gedrag dat je moet aannemen niet leuk vindt, dan is een excuus snel gevonden.

Het advies vanuit de psychologie is om de lat vooral niet te hoog te leggen, en kleine stappen te nemen in een gedragsverandering. Bij een te grote ingezette verandering is de kans op falen groter en dat is de dood in de pot voor gedragsverandering. Ook is het raadzaam om eerst te onderzoeken wat je zou tegenhouden om bestaand gedrag te veranderen. Wat zijn de hindernissen om nieuw gedrag aan te nemen? Het wegnemen van deze hindernissen is noodzakelijk voor het kunnen aangaan van nieuw gedrag, in dit geval van een gezonde leefstijl.

Bewustwording, daar draait het om. Waarom hecht je bijvoorbeeld aan bestaande leefgewoonten? Wat zouden de positieve effecten zijn van een gezonde leefstijl? Het nieuwe gedrag moet iets leuks krijgen, je iets positiefs opleveren. Je moet er namelijk iets voor doen (meer bewegen) en iets voor laten (snacks eten of alcohol drinken) en daar kom je tegen in verzet.

  • Schrijf op wat het nieuwe gedrag je gaat opleveren
  • Benoem hindernissen en bedenk hoe deze weggenomen kunnen worden
  • Stel je doel niet te hoog, neem kleine stapjes
  • Gun jezelf de tijd om nieuwe gewoonten aan te leren
  • Vraag ondersteuning uit je omgeving
  • Laat je inspireren en stimuleren door anderen die het doel al hebben gehaald
  • Bespreek met anderen de knelpunten in het aannemen van het nieuwe gedrag en vraag om hulp hierbij

Overdenkingen

Aan het einde van het jaar, zo in november, wordt de beroepsgroep waar ik deel van uitmaak, de fysiotherapeuten, een beetje onrustig. Er verschijnen teksten via social media over de paketten van de verschillende zorgverzekeraars, met de vraag hoe de vergoeding voor de fysiotherapie is geregeld, welke zorgverzekeraar zouden wij onze cliënten aanraden? Dit begrijp ik nooit zo goed. Waarom doen wij dat? Zijn wij dan zo afhankelijk van die zorgverzekeraars? Of denken we dat we afhankelijk zijn? Zijn we gewoon erg aardig door het werk van de verzekerden, onze (toekomstige) cliënten, over te nemen. Mijn idee is, stop ermee. Doe je werk, doe dit goed en geef een zorgverzekeraar de kans om jouw behandeling in hun pakket op te mogen nemen, mits zij aan jouw voorwaarden en aan die van de hele beroepsgroep, kunnen en willen verdoen. Dan hou je zelf de regie, zoals het hoort als ondernemer in de zorg. Kwaliteit heeft een prijs. En kwaliteit verbetert wanneer we ons eigen vak serieus nemen, onderzoek doen en concurrentie als kans zien in plaats van een bedreiging.

Ik teken dus wederom geen contracten met zorgverzekeraars.

Heeft dat gevolgen? Nou voor de kwaliteit van mijn handelen niet, voor mijn prijs een beetje, voor de vergoeding van mijn behandeling wat meer en voor mijn plezier in het vak heel veel. Zorgverzekeraars hanteren natura- en restitutiepolissen. Met een restitutiepolis heeft de cliënt echte vrijheid van keuze, want de behandeling van niet-gecontracteerde zorgverleners wordt hierbij vergoed conform de polisvoorwaarden. Een naturapolis vergoedt alleen gecontracteerde zorg conform de polisvoorwaarden. Niet-gecontracteerde zorgverleners worden minder vergoed. Door het nog steeds bestaan van artikel 13 in de zorgverzekeringswet, zijn zorgverzekeraars verplicht een redelijk bedrag te vergoeden voor niet-gecontracteerde zorg. Wat is redelijk? Er mag geen financiële drempel zijn voor cliënten om een keuze te maken tussen een gecontracteerde en niet-gecontracteerde zorgverlener. En daar zit natuurlijk een knelpunt, want die drempel is hoog of minder hoog afhankelijk van het eigen inkomen.

De minister van zorg, op dit moment mevrouw Schippers, zegt dat er voor iedereen een vrije keus is, omdat zorgverzekeraars met vrijwel alle zorgverleners een contract hebben en artikel 13 daarom wel verwijderd kan worden. In dat laatste geval zullen zorgverzekeraars niet-gecontracteerde zorg binnen de naturapolis niet meer vergoeden. Gelukkig heeft de Eerste Kamer hier een stokje voor gestoken. Vrijheid van keuze, het recht op vrijheid van verkeer, is een grondrecht. Laten we dat zo houden!

 

Senioren Test-team

Al bijna 20 jaar geef ik nu groepstrainingen aan senioren, allemaal 60+ en de oudste inmiddels alweer 83 jaar. Vijf groepen enthousiaste mannen en vrouwen, die heel trouw hun wekelijkse training afwerken. Het trainen met ouderen vergt wel de nodige kennis van het proces van ouder worden. Er verandert veel op lichamelijk en mentaal gebied waar rekening mee gehouden moet worden. Maar ongeacht de leeftijd blijven ouderen nog steeds goed trainbaar. Ik leg ze daarom ook wekelijks die trainingsprikkel op. Daar worden ze moe van, maar anders verbetert het prestatievermogen ook niet natuurlijk.

In september ben ik gestart met weer een nascholingscursus inspanningsfysiologie en fysieke training van ouderen. Hierbij moesten ouderen eerst getest worden op hun fysieke prestaties en vervolgens getraind worden gedurende minimaal 4 weken op uithoudingsvermogen, kracht of beweeglijkheid. Daarna vond er een hertest plaats en moest het hele proces gepresenteerd worden aan mijn collega fysiotherapeuten van de cursus. Het doel was 1 persoon te testen, liever 3. Dus ik dacht ik vraag het eens in mijn groepen.....meteen 30 aanmeldingen! Op het moment dat ik aangaf dat ze wel 4 weken onafgebroken minimaal 2 x per week moesten komen trainen, vielen er gelukkig een paar af. Vakanties gooide roet in het eten, de groepstraining wilden ze niet missen en om dan nog eens 2 x extra te trainen dat paste niet meteen in hun overvolle agenda. Ik hield er 12 over. Nog steeds veel, dus lekker druk aan het werk geweest.

Eerst een testbatterij van 7 verschillende testen afgenomen. Dit zijn testen die al ruim 25 jaar met ouderen gedaan worden. Na zoveel jaar is er inmiddels een norm ontstaan, een ondergrens waarbij ouderen waarschijnlijk al hulp nodig hebben bij hun dagelijkse activiteiten en een bovengrens waarbij de fitheid zodanig goed is dat er ook geen hulp verwacht gaat worden in de toekomst. Het gebied daartussen geeft een uitslag aan waarop verbetering mogelijk is, om te voorkomen dat er op latere leeftijd hulp nodig is. Een prachtig testprotocol dus om preventief in te kunnen zetten.

Na deze tetstresultaten werd overlegd waarop getraind zou gaan worden, wat zou mijn test-oudere willen verbeteren. En toen werd er gedurende 4 weken hard gewerkt. Prachtig om te ervaren hoe gemotiveerd deze groep was. Ze wilden beslist beter scoren na 4 weken. En dat deden ze, stuk voor stuk. Allemaal zijn ze verbeterd in hun prestatieniveau! Mijn senioren blijken erg fitte en goed belastbare senioren, schatten van mensen en echte doordouwers.

Ik denk dat ik dit testprotocol inclusief de daaraan gekoppelde training maar als vast product ga aanbieden....voor alle ouderen tussen de 60 en 94 jaar, die wel een fysieke oppepper kunnen gebruiken.

 

sterke-oma